Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Οι άντρες της ζωής μας (είναι σαν δωμάτια)


Συνέχεια του άρθρου "

Sex: Ψέματα στο κρεβάτι - Ο μ@λ@κ@ς ξάδερφος!

"Το πιο δύσκολο πράμα, παίδες μου αγαπημένοι, είναι να εξηγήσεις σε κάποιον πώς να κάνει σεξ. Με τις καλύτερες προθέσεις να το ξεκινήσεις, το μάθημα στο τέλος στραβώνει. Διότι ναι μεν ο ορισμός του απλού σεξ είναι σχετικά απλός (βάζεις αυτό που προεξέχει σ΄αυτήν την 
υποδοχή, να εδώ ρε Μήτσο, που κοιτάς παιδί μου, εδώ λέμε, μετά αρχίζεις τα μπρος πίσω, μπρος πίσω και μετά τελειώνεις-  κυριολεκτικά  και σπανίως μεταφορικά!)

Το πράγμα ζορίζει πολύ όμως όταν φτάσουμε στον ορισμό του καλού σεξ (άστο δεν το χεις Μήτσο…). Κι ο Χιού Χέφνερ να είναι ο εισηγητής, σου λέει, πάλι στραβώνει το μάθημα (ειδικά στην περίπτωση του μάλιστα δεν στραβώνει μόνο το μάθημα αλλά και το πουλί του λόγω γήρατος). Το είδατε και στο σχολείο όταν προσπαθούσαν να μας εισαγάγουν στην έννοια πως το τρίβουν το πιπέρι του διαόλου οι καλογέροι. Πρώτα απ’ όλα για αδιευκρίνιστους λόγους το σεξ στο σχολείο  πήγαινε πάντα πακέτο με την αναπαραγωγή λες και είμαστε πανίδα του βουνού και του λόγγου. «Μα κυρία καθηγήτρια», είπε θυμάμαι η φίλη μου η Σούζυ (τσούζει), « κορίτσι είμαι, δεν είμαι κατσίκα να με πηγαίνουν στον τράγο για να κάνω κατσικάκια κάθε Μάρτιο». Έβηξε η κυρία καθηγήτρια. Ξανάβηξε η κυρία καθηγήτρια. «Ε, τι κατσικάκια, τι παιδάκια παιδί μου», ψέλλισε τελικά. «Το θέμα είναι να προσέχεις να μην τα κάνεις». «Και τότε τι θα ψήσουμε το Πάσχα κυρία;» πέταξε ο Θανάσης- the fat -Παναγιωτίδης ενώ άρχισαν να κάνουν όλοι ΜΠΕΕΕΕΕ και  διαλύθηκε το μάθημα. Στη συνέχεια ο Θανάσης μας κάλεσε σπίτι του που ο μπαμπάς του είχε ακλείδωτο το πορνοκάναλο να ξεστραβωθούμε μέσω της μεγάλης επιτυχίας «από μπροστα παρθένα, από πίσω μπαίνουν τρένα» (από τότε μας έμεινε ένα κουσούρι και ερευνούμε για σκάνδαλα στον ΟΣΕ…)

Ο Σάκης απ΄την άλλη είναι ξαδερφάκι μου και τον λατρεύω όπως ξέρουν και οι πέτρες. Μ΄αρέσει ο τρόπος που τρώει τα πιτόγυρα (τρία τρία με διπλή πίττα), ο τρόπος που κοιτάει την Δέσποινα Μοιραράκη όταν πέσει πάνω της στο ζάπιγκ (όπως ο μικρασιάτης πρόσφυγας την Σμύρνη), ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή (σαν να είναι αλλουνού και τη δανείστηκε να κάνει τη δουλειά του), το τελεμάρκετιγκ (σαν το σπίτι των πεθερικών του γιατί εκεί ζει η πρώτη του αγάπη και παντοτινή κουβερτούλα ΣΝΑΓΚΙ). Ο Σάκης είναι αυτό που λέμε αγαπημένη προσωπικότητα. Στις αγαπημένες προσωπικότητες δεν κάνουμε μαθήματα. Θαυμάζουμε και σκάζουμε. Έλα όμως που εδώ το μάθημα το ζητάει ο ίδιος ο πελάτης. Τεσπά εγώ ως ξαδέρφη το καθήκον μου το έκανα. Άρχισα από τα βασικά.

- Σάκη αγάπη, του είπα, η γκόμενα είναι σαν ένα φυτό.
- Α ωραία, μου είπε, πες το μου με παραδείγματα σε παρακαλώ γιατί τη θεωρία δεν την πιάνω εύκολα.

Εγώ συνέχισα αν και ήξερα πως ούτε τα παραδείγματα τα πιάνει εύκολα. (Μόνο το τηλεκοντρόλ πιάνει εύκολα…)
-Λοιπόν πρέπει να βλέπεις την εκάστοτε γκόμενα που θα έχεις στη ζωή σου (μη γελάτε παίδες: αρχή της διδασκαλίας είναι να εμψυχώνεις τον μαθητή. Τι να του πω; Ότι αν την κάνει το Μαράκι θα ξαναδεί γκόμενα όταν αποπληρωθεί το χρέος της Ελλάδας;) σαν ένα φυτό. Υπάρχουν γκόμενες ορχιδέες…
-Οπα. Μισό. Τι θα πει αυτό;
-Σπάνιες ρε παιδί μου. Δυσεύρετες. Υπερτζίνιους. Καραγκόμενες. Out of your league.
-Αααα, σαν το Μαράκι δηλαδή…

Αποφάσισα να συνεχίσω για να μη διευκρινίσω. Μερικές φορές ο Σάκης παθαίνει illumination και καταλαβαίνει από μόνος του τα πιο δύσκολα πράγματα.
-Σάκη μωρό μου, ορχιδέες είναι οι γκόμενες που τις κοιτάς δίπλα σου και λες τώρα αυτή στραβή είναι ή πλάκα με κάνει;
-Το Μαράκι δηλαδή…… (σιωπή. Έντρομο βλέμμα) Ρε ξαδέρφη λες να μου κάνει πλάκα;

Όπως καταλάβατε, παίδες μου αγαπημένοι, δεν ήταν από κείνες τις (ελάχιστες) φορές που ο ξάδερφος Σάκης παθαίνει illumination. Αντίθετα ήταν μία από τις (πάμπολλες) φορές που καταλαβαίνεις γιατί όλη η οικογένεια τον έλεγε μαλάκα.
-Άσε λίγο στην πάντα το Μαράκι και συγκεντρώσου αγάπη μου. Δεν έχω χρόνο.
-Πώς να συγκεντρωθώ ρε ξαδέρφη. Αγχώθηκα τώρα. Λες να μου κάνει πλάκα;

Το μικρό, γλυκό μου, αφάσιο ξαδερφάκι είχε μεταμορφωθεί σε δευτερόλεπτα παίδες. Ήταν κόκκινος μέχρι τα αυτιά, ξυνόταν παντού σαν ψωριάρης και βημάτιζε πάνω κάτω σαν να γεννούσε η γυναίκα του πεντάδυμα στο μαιευτήριο. Οπότε πάρτο αλλιώς koritsi…
-Δε σου κάνει πλάκα ρε μαλάκα. Το αντίθετο. Έχει πάθει πλάκα μαζί σου.
-Γιατί όμως; Τι έχω;

Όχι ρε πούστη. Τώρα βρέθηκε να πάθει την illumination ο μαλάκας; Στο πιο ακατάλληλο σημείο; Έγινε ράκος λόγω αμφιβολιών. Οπότε κατέφυγα στο γνωστό όπλο των γυναικών. Τη μούφα επιβεβαίωση.
-Γιατί είσαι ο θεός του σεξ αγάπη μου. Γιατί άλλο;

Εδώ είναι αλήθεια μπερδεύτηκε. Αλλά για λίγο.
-μα εσύ δεν μου είπες πως μου λέει ψέματα; Πως είναι μούφα οι 5 οργασμοί;
-βεβαίως είναι μούφα οι 5 οργασμοί αγάπη μου. Είναι μούφα γιατί είχε 7 οργασμούς. Σου απέκρυψε τους 2!
-Ναι ε; γιατί;

Έλα μου ντε. Άγιε μου Φανούριε φανέρωσέ μου μια αποτελεσματική παπαριά για να τη χάψει εύκολα. Μετά όμως σταμάτησα την επίκληση στον Άγιο. Θυμήθηκα ότι τα αγόρια δεν χρειάζονται αποτελεσματικές παπαριές όταν μιλάμε για τις επιδόσεις τους στο κρεβάτι. Τις χάβουν όλες.
-Γιατί φοβάται μήπως πάρουν τα μυαλά σου αέρα ότι είσαι και καλά sex machine και αρχίζεις να κοιτάς άλλες βρε κουτό.
-Λες ε; (ξύνει λίγο την αγουροξυπνημένη κεφάλα και το βλέπω εγώ στο μάτι του ότι αίφνης αρχίζει να οραματίζεται στρατιές λυσσασμένων ανοργασμικών που στήνονται έξω από τη μεζονέτα περιμένοντας να τραγουδήσουν χορωδιακά «γλυκό μυστικό της ζωής επιτέλους σε βρίσκω» μαζί με τον ξάδερφο) Η αλήθεια είναι ρε ξαδέρφη πως με κοιτάνε οι γκόμενες. Γουστάρουν.

Σ΄αυτό το σημείο παίδες σηκώθηκα, πήρα το μπουφάν και την έκανα. Διότι ναι μεν σήκωσα το ηθικό του ξαδέρφου αλλά έριξα το δικό μου. Μετάνιωσα την ώρα και τι στιγμή που μ΄ έπιασε το ψυχοπονιάρικο και συνέχισα τη μούφα του Μαρακίου. 
Έβγαλα το κινητό και έκανα μια κλήση στο Μαράκι. Το σήκωσε αμέσως. Μπήκα στο ψαχνό αμέσως.
-Ρε Μαράκι λύσε μου μια απορία, είπα. Γιατί είπες του Σάκη ότι είχες 5 οργασμούς προχτές; Είχες πιεί τον κώλο σου; Είχες κάνει κανα μπάφο; Σε έχουνε τάξει στην παναγιά Τήνο να είσαι γλυκομίλητη κάθε άνοιξη; Και μην ανησυχείς. Μίλα ελεύθερα. Είμαι οικογενειακός τάφος.
-Για να μ΄ αφήσει ήσυχη του το πα ρε κοπελιά. Γκάπα γκούπα κάθε βράδυ βαρέθηκα. Άμα ήθελα να πηδηχτώ θα πήγαινα στον Μπάμπη δεν θα το πάλευα με τον άσχετο.
-ε; έκανα. Το Μαράκι ήταν έτη φωτός μακριά παίδες. (Επίσης μου υπενθύμισε τη σοφή θιβετιανή παροιμία ‘μη ρωτάς γιατί μπορεί και να σου απαντήσουν!’)
-Τι ε κοπελιά; Διαμερισματοποίηση. Ο Μπάμπης είναι για το κρεβάτι. Στο σαλόνι δεν κάνει. Ο Σάκης είναι για το σαλόνι. Στο κρεβάτι δεν κάνει.
-Μην  ξεχάσεις τη κουζίνα, είπα έκθαμβη για το ρεαλισμό που βοηθάει τα ανθρώπινα πουφ να επιβιώνουν.
-Για την κουζίνα έχω τον Μητσάκο. Τον καημένο τον κόψανε στο Μαστερ σεφ όμως και είναι λίγο πεσμένος τώρα…
Έκλεισα το τηλέφωνο αφού την ευχαρίστησα γι αυτό το πολύτιμο μάθημα ζωής. Ήταν η ώρα του δικού μου illumination παίδες. Ήταν η ώρα να καταλάβω επιτέλους γιατί οι γκόμενες τρελαίνουν τα αγόρια στη μούφα. Γιατί δεν κάνουν για πολλές δουλειές όπως εμείς. Ή στο κρεβάτι θα ναι καλοί, ή στο μπλα μπλά, ή διασκέδαση ή στη μπίζνα. Ή για την κρεβατοκάμαρα ή για το γραφείο ή για το λίβιγκ ρουμ ή για την κουζίνα. Αποφασίστε ποιο δωμάτιο είναι πιο σημαντικό και βουρ.

ΥΓ προκύπτει βέβαια ένα προβληματάκι: Εγώ πώς να το χειριστώ παίδες που ζω σε γκαρσονιέρα;;;
Πηγή: protagon

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου